благоꙋгожда́тисѧ

благоꙋгожда́тисѧ [благоугождатися]

СЦРЯ ‹благоугожда́тися› гл. стр. Церк. ▸ Быть благоугождаему. ◂ Таковыми бо жертвами благоугождается Богъ. Евр. XIII. 16.

Фл ‹Благоугождатися›. Совр. нет. ▸ Страд. к ‘благоугождати’. ◂ Евр., 13, 16.

Алекс ‹благоугожда́тися›, юся, шися, довольну быть, Евр: 13. 16.

Дерив Возвр. к благоꙋгожда́ти

чс *

gr благоугожда́тися: V,ipf,intr,med; :