благоꙋдо́бный

благоꙋдо́бный [благоудобный]

Фл ‹Благоудобный›, ‹благоудобно›, ‹благоудобне›. Совр. нет. ▸ Очень легкий, не трудный. ◂ ВМЧ, Сент., 1665.

чс *

gr благоудо́бный: A; :