богоизбра́нный
богоизбра́нный [богоизбранный]
СЦРЯ ‹богоизбра́нный› ‹ая›, ‹ое›, пр. Церк. ▸ Избранный. Богомъ. ◂ Богоизбранная отроковица. Мин. мѣс. Іюля 8.
Фл ‹Богоизбранный›, ‹богоизбранно›. Совр. нет. ▸ Избранный богом. ◂ Мин. 1096 г., Окт., 177.
чс *
gr богоизбра́нный: A; :