богоизбра́ннѡ
богоизбра́ннѡ [богоизбранно]
СЦРЯ ‹богоизбра́нно› нар. Церк. ▸ По избранію Божію. ◂
Фл ‹Богоизбранный›, ‹богоизбранно›. Совр. нет. ▸ Избранный богом. ◂ Мин. 1096 г., Окт., 177.
Дерив Нар. к богоизбра́нный
чс -
См. богоизбра́нный:
богоизбра́ннѡ [богоизбранно]
СЦРЯ ‹богоизбра́нно› нар. Церк. ▸ По избранію Божію. ◂
Фл ‹Богоизбранный›, ‹богоизбранно›. Совр. нет. ▸ Избранный богом. ◂ Мин. 1096 г., Окт., 177.
Дерив Нар. к богоизбра́нный
чс -
См. богоизбра́нный: