возгражда́ти

возгражда́ти [возграждати]

od ‹Возгражда́ю› строю вновь, восстанавливаю

Дч* ‹возгражда́ю› глаг. (греч. οἰκοδομέω) — восстанавливаю, вновь строю. ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь возгради́хъ разорє́нныѧ и҆ насади́хъ погꙋблє́нныѧ (Иез. 36, 36).

СЦРЯ ‹возгражда́ти› ‹да́ю›, ‹да́еши›; ‹возгради́ти›, гл. д. Церк. ▸ Снова выстраивать. ◂ Возвращу плѣнъ людей моихъ Исраиля, и возградятъ грады разореныя. Амос. IX. 14.

Фл ‹Возграждати›, ‹возгражати›, ‹возградити›. Совр. нет. ▸ Строить, воздвигать; укреплять; заграждать. ◂ Супр., 205, 29. Изб. 1076 г., 222 об.

чс -

См. возгради́ти:, возгражде́нїе, возгражда́тисѧ