вострѧса́ти
вострѧса́ти [вострясати]
СЦРЯ ‹востряса́ти› ‹са́ю›, ‹са́еши›; ‹вострястѝ›, гл. д. Церк. ▸ Производить трясеніе; потрясать. ◂
Фл ‹Вострясати(ся)›, ‹вострясти(ся)›. Совр. нет. ▸ Содрогать(ся); потрясать(ся), пугать(ся). ◂ Супр., 221, 26. ВМЧ, Ноябрь, 1034.≈
чс -