златоѡбꙋ́зданный

златоѡбꙋ́зданный [златообузданный]

СЦРЯ ‹златообузда́нный› ‹ая›, ‹ое›, пр. ▸ Имѣющій узду, украшенную золотомъ. ◂ Гдѣ златообузданніи кони? Прол. Янв. 27.

чс -

См. златоу́здный: