и҆стоплѧ́ти [истопляти]
Фл ‹Истопати›, ‹истопети›, ‹истопляти›, ‹истопити›, ‹исто(п)нути›. Совр. нет. ▸ Утопать, потопать. ◂ Мар., Остр., Л. 8, 33. Усп. сб., 199 г 27–28.
чс -
См. и҆стопа́ти, истопнути:, истопля́тися: