клѣ́тка
клѣ́тка [клетка]
СЦРЯ ‹клѣ́тца› ‹ы›, с. ж. Церк. ▸ ум. слова ‹клѣть› въ 1 значеніи. ◂ Молихъ ю сотворити молитву въ клѣтцѣ моей. Прол. Окт. 1.
Алекс ‹клѣ́ть›, и умалит: ‹клѣ́тка›, храмина, покой, изба. Матѳ: 6. 6□. Вниди въ клѣть твою. Прол: Окт: 1.
чс 1 ВЗ=1
gr клѣ́тка: S,f,inan; sg,nom