корыстолю́бїе

корыстолю́бїе [корыстолюбие]

СЦРЯ ‹корыстолю́біе› ‹я›, с. ср. ▸ Страсть къ снисканію богатства. ◂ Корыстолюбіе ослѣпляетъ его.

чс *

gr корыстолю́біе: S,n,inan; :