милота́рь [милотарь]
СЦРЯ ‹милота́рь› ‹я›, с. м. Стар. ▸ Шуба изъ овчинъ. ◂ Ни мѣдницы николиже ношаше, ни влагалище, ни милотарь. Прол. Мая 14.
Алекс ‹милота́рь›, съ Греч. значитъ шубника, овчинника. Чет: мин: Маія 14.
чс -