наврещѝ

наврещѝ [наврещи]

Фл ‹Наврещи(ся)›. Совр. нет. ▸ Бросить(ся); обрушить(ся). ◂ 4 Цар., 3, 25.

чс *

gr наврещи́/наве́ргнути: V,pf,tran; :

См| наве́ргнꙋти