назна́менательный
назна́менательный [назнаменательный]
Фл ‹Назнаменательный›, ‹назнаменительный›. Совр. нет. ▸ Такой, который указывает на что-л.; знаменательный. ◂ ВМЧ, Дек., 313, 314.
чс *
gr назна́менательный: A; :
назна́менательный [назнаменательный]
Фл ‹Назнаменательный›, ‹назнаменительный›. Совр. нет. ▸ Такой, который указывает на что-л.; знаменательный. ◂ ВМЧ, Дек., 313, 314.
чс *
gr назна́менательный: A; :