напре́дь [напредь]
Фл ‹Напредь›, нар. и предлог. Совр. нет. ▸ Вперед; впереди; прежде; раньше. ◂ ВМЧ, Окт., 1897.
чс 4 МнК=1 Трб=1 Тип=2
gr напре́дь: ADV;