неконча́емый
неконча́емый [некончаемый]
СЦРЯ ‹неконча́емый› ‹ая›, ‹ое›, пр. ▸ Безконечный. ◂ Въ некончаемые вѣки.
Фл ‹Некончаемый›, ‹некончаный›. Совр. нет. ▸ Нескончаемый, бесконечный. ◂ Кн. Ен., 43. Флавий, Пол. Иер., I, 224.
чс 9 Окт=1 Мол=5 Проч=2
gr неконча́емый: A; plen,sg,m,nom/acc