немерца́емый

немерца́емый [немерцаемый]

Фл ‹Немерцающий› (совр. устар.), ‹немерцаемый› и ‹немерцая› (совр. нет). ▸ Немеркнущий. ◂ Пять поуч., 93. Феод. Печ., Мол., 184.

чс *

gr немерца́емый: A; :