немогꙋ́щїй [немогущий]
Фл ‹Немогущий›, ‹немогий›. Совр. нет. ▸ Бессильный, немощный. ◂ Супр., 373, 14.
чс 1 Проч=1
gr немогу́щій: A; plen,sg,m,nom/acc
См| немогі́й