несовра́тный
несовра́тный [несовратный]
Фл ‹Несовратный›, ‹несовратно›. Совр. нет. ▸ Неизменный; неуклонный. ◂ Изб. 1073 г., 21.
чс -
См. несовра́тнѡ:
несовра́тный [несовратный]
Фл ‹Несовратный›, ‹несовратно›. Совр. нет. ▸ Неизменный; неуклонный. ◂ Изб. 1073 г., 21.
чс -
См. несовра́тнѡ: