неѡсвѧще́нный

неѡсвѧще́нный [неосвященный]

Фл ‹Неосвящен(н)ый›. Совр. нет. ▸ Не получивший посвящения; не имеющий святости. ◂ Прав. митр. Кир., 6.

чс *

gr неѡсвяще́нный: A; :