сладкослы́шанный

сладкослы́шанный [сладкослышанный]

Фл ‹Сладкослышан(ный)›. Совр. нет. ▸ Приятный слуху. ◂ Прол. Ноября, 4.

Алекс ‹сладкослы́шанъ›, на, но, усладительный слуху. Прол: Новемв: 4.

чс -

См. сладкослы́шанъ