содроби́ти
содроби́ти [содробити]
Дч* ‹содроблѧ́ю› глаг. (греч. μελίζω) — раздробляю, сокрушаю. кѡ́сти и҆́хъ столко́ша и҆ содроби́ша (Мих. 3, 3□).
СЦРЯ ‹содробля́ти› ‹ля́ю›, ‹ля́еши›; ‹содроби́ти›, гл. д. Церк. ▸ Дробить, дѣлить на мелкія части, крошить. ◂ И кости ихъ столкоша и содробиша, яко плоти въ конобъ и яко мяса̀ въ горнецъ. Мих. III. 3.□
Фл ‹Содробляти›, ‹содробити›. Совр. нет. ▸ Дробить, делить на мелкие части; ломать. ◂ Мих. 3, 3. Мин. Февр., 347.
чс *
gr содроби́ти: V,pf,tran; :