сорыда́ти [сорыдати]
САР-1 ‹Сорыда́ю›, еши, сорыда́ти. гл. ср. Сл. Соплачу; вкупѣ съ кѣмъ рыдаю, плачу. ‹Рыдающей срыдате›. Прол: Марта 17. →САР-1 т.5, с.235
чс -