схимона́хъ [схимонах]
СЦРЯ ‹схи́мникъ› ‹а›, с. м. ▸ Монахъ, принявшій схиму. ◂
СЦРЯ ‹схимона́хъ› ‹а›, с. м. ▸ Тоже, что ‹схи́мникъ›. ◂
чс *
gr схимона́хъ: S,m,anim; :