сꙋемꙋ́дрый

сꙋемꙋ́дрый [суемудрый]

Фл ‹Суемудрый›. Совр. устар. ▸ Склонный к суемудрию, к пустым или слишком отвлеченным рассуждениям; основанный на суемудрии. ◂ Ефр. Корм., л. 284.

чс 2 Проч=1

gr суему́дрый: A; plen,sg,m,nom/acc