ѕлохи́тричъ

ѕлохи́тричъ [злохитрич]

СЦРЯ ‹злохи́тричъ› ‹а›, ‹о›, прит. Церк. ▸ Принадлежащій злохитрецу. ◂ Удобь соодолѣетъ яду злохитричу. Прол. Мая 31.

чс -