ѡ҆стрꙋ́ганный

ѡ҆стрꙋ́ганный [оструганный]

САР-1 ‹Обстро́ганный›, ‹Остро́ганный› и ‹Остру́женный›, нная, нное.
Прил. имѣющее значеніе глагола своего.
‹Каменіе острогано›. Левит. XIV. 42.
→САР-1 т.5, с.904

чс -

gr ѡструга́ти: V,pf,tran; °

См| ѡ҆стрꙋга́ти

См. ѡ҆стро́ганный, ѡ҆стрꙋ́женный