ѻ҆гнеѡбра́зный

ѻ҆гнеѡбра́зный [огнеобразный]

Дч* ‹ѻ҆гнеобра́зный› (греч. πυρίμορφος) в виде огня, огненный.

Фл ‹Огнеобразный›. Совр. нет. ▸ Огненный. ◂ Мин. 1096 г., Окт., 92.

чс 6 Окт=4 МнП=1 Кан=1

gr огнеобра́зный: A; plen,sg,m,nom/acc

См| ѻ҆гнеѻбра́зный