ѻ҆гнеѡбра́зный
ѻ҆гнеѡбра́зный [огнеобразный]
Дч* ‹ѻ҆гнеобра́зный› (греч. πυρίμορφος) в виде огня, огненный.
Фл ‹Огнеобразный›. Совр. нет. ▸ Огненный. ◂ Мин. 1096 г., Окт., 92.
чс 6 Окт=4 МнП=1 Кан=1
gr огнеобра́зный: A; plen,sg,m,nom/acc
См| ѻ҆гнеѻбра́зный