безша́рный [безшарный]
СЦРЯ ‹безша́рный› ‹ая›, ‹ое›, пр. Стар. ▸ Не имѣющій цвѣта, напр. воздухъ. Дамаск. гл. 15. ◂
Фл ‹Бесшарный›. Совр. нет. ▸ Не имеющий цвета. ◂ Дам., 15.
чс *
gr безша́рный: A; :