богогла́снѡ

богогла́снѡ [богогласно]

СЦРЯ ‹богогла́сно› нар. Церк. ▸ Возглагшая по слову Божіему. ◂ Богогласно восхваляемъ тя. Мин. мѣс. Март. 27.

чс *

gr богогла́снѡ: ADV; :