братолю́бный
братолю́бный [братолюбный]
Фл ‹Братолюбивый›, ‹братолюбный›, ‹братолюбно›. Совр. нет. ▸ Любящий брата, ближнего. ◂ Панд. Ант. XI в., 92, 123.
чс *
gr братолю́бный: A; :
братолю́бный [братолюбный]
Фл ‹Братолюбивый›, ‹братолюбный›, ‹братолюбно›. Совр. нет. ▸ Любящий брата, ближнего. ◂ Панд. Ант. XI в., 92, 123.
чс *
gr братолю́бный: A; :