градодержа́тель

градодержа́тель [градодержатель]

СЦРЯ ‹градодержа́тель› ‹я›, с. м. Церк. ▸ Тотъ, кому ввѣрено охраненіе града. ◂

Фл ‹Градодержец›, ‹градодержатель›. Совр. нет. ▸ Правитель города. ◂ Мин. Дек., 15. Микл.

чс -

См. градоде́ржецъ: