знамена́нїе

знамена́нїе [знаменание]

СЦРЯ ‹знамена́ніе› ‹я›, с. ср. Церк. ▸ Дѣйствіе знаменающагося. ◂ Знаменаніе себя крестомъ.

Фл ‹Знаменание›. Совр. нет. ▸ Знак; знамение. ◂ Гр. Наз. XI, 75.

чс *

gr знамена́ніе: S,n,inan; :