и҆стли́тисѧ
и҆стли́тисѧ [истлитися]
Фл ‹Истлитися›. Совр. нет. ▸ Истлеть; погибнуть. ◂ Жит. Иос. Вол., 57.
чс *
gr истли́тися: V,pf,intr,med; :
и҆стли́тисѧ [истлитися]
Фл ‹Истлитися›. Совр. нет. ▸ Истлеть; погибнуть. ◂ Жит. Иос. Вол., 57.
чс *
gr истли́тися: V,pf,intr,med; :