любослове́сный

любослове́сный [любословесный]

Фл ‹Любословесный›, ‹любословный›. Совр. нет. ▸ Любящий поговорить; многоречивый. ◂ Гр. Цамбл., Похв., 2, I. Жит. Ант. С., 42.

чс *

gr любослове́сный: A; :