неѧвле́ннѡ
неѧвле́ннѡ [неявленно]
Фл ‹Неявленный›, ‹неявленно›. Совр. нет. ▸ Непроницаемый; тайный. ◂ Жит. Феод., 51, 6.
Дерив Нар. к неѧвле́нный
чс 5 МнП=1 МнК=1 Проч=3
gr неявле́ннѡ: ADV;
неѧвле́ннѡ [неявленно]
Фл ‹Неявленный›, ‹неявленно›. Совр. нет. ▸ Непроницаемый; тайный. ◂ Жит. Феод., 51, 6.
Дерив Нар. к неѧвле́нный
чс 5 МнП=1 МнК=1 Проч=3
gr неявле́ннѡ: ADV;