неꙋмове́нный

неꙋмове́нный [неумовенный]

Алекс ‹неумове́нный›, ая, ое, неочищенный омовеніемъ. Марк: 7. 5.

ГлтНЗ (ἄνιπτος, illotus (ἄλουτος) – неумытый: нечистый. Мф 15:20 а҆ є҆́же неꙋмове́нныма рꙋка́ма ꙗ҆́сти, не скверни́тъ человѣ́ка.

чс *

gr неумове́нный: A; :