неꙋмове́нный
неꙋмове́нный [неумовенный]
Алекс ‹неумове́нный›, ая, ое, неочищенный омовеніемъ. Марк: 7. 5□.
ГлтНЗ (ἄνιπτος, illotus (ἄλουτος) – неумытый: нечистый. Мф 15:20□ а҆ є҆́же неꙋмове́нныма рꙋка́ма ꙗ҆́сти, не скверни́тъ человѣ́ка.
чс *
gr неумове́нный: A; :