благолѣ́потный
благолѣ́потный [благолепотный]
Фл ‹Благолепотный›, ‹благолепотно›, ‹благолепотне›, ‹благолепый›. Совр. нет. ▸ Благолепный, великолепная. ◂ Жит. Панф., 120. Жит. Ал. Нев., 65.
чс *
gr благолѣ́потный: A; :
благолѣ́потный [благолепотный]
Фл ‹Благолепотный›, ‹благолепотно›, ‹благолепотне›, ‹благолепый›. Совр. нет. ▸ Благолепный, великолепная. ◂ Жит. Панф., 120. Жит. Ал. Нев., 65.
чс *
gr благолѣ́потный: A; :