благолѣ́потный

благолѣ́потный [благолепотный]

Фл ‹Благолепотный›, ‹благолепотно›, ‹благолепотне›, ‹благолепый›. Совр. нет. ▸ Благолепный, великолепная. ◂ Жит. Панф., 120. Жит. Ал. Нев., 65.

чс *

gr благолѣ́потный: A; :