неꙋстраши́мый

неꙋстраши́мый [неустрашимый]

САР-1 ‹Неустраши́мый›, мая, мое. ‹Неустраши́мъ›, ма, мо. прил.
Смѣлый, небоязненный, безстрашный.
‹Неустрашимый духъ›.
‹Неустрашимый воинъ›.
→САР-1 т.5, с.864

чс 16 МнК=1

gr неустраши́мый: A; plen,sg,m,nom/acc