поре́кло

поре́кло [порекло]

od ‹Порекло› фамилия, прозвище

СЦРЯ ‹поре́кло› ‹а›, с. ср. Стар. ▸ Прозваніе, проименованіе, прозвище. ◂ Анахоритъ Іоаннъ, порекломъ смиренный. Прол. Март. 17. И поставиша митрополитомъ Макаріа архимандрита, порекломъ Черта. И. Г. Р. VI. прим. 403.

чс -