проначе́ртавати

проначе́ртавати [проначертавати]

Фл ‹Проначертывати›, ‹проначертавати›, ‹проначертати›. Совр. нет. ▸ Предначертать. ◂ Ирм., гл. 1, п. 6.

чс -

См. проначе́ртывати, проначерта́ти: