ры́жїй

ры́жїй [рыжий]

od рыжий, огненного цвета

Дч* прил. (греч. πυῤῥός) огненного цвета, красный. да приведꙋ́тъ къ тебѣ̀ ю҆́ницꙋ ры́жꙋ непоро́чнꙋ (Числ. 19, 2).

ГлтНЗ ‹ры́жъ› (πυρρός, rufus) – рыжий. Откр 6:4 И҆ и҆зы́де дрꙋгі́й ко́нь ры́жъ.

чс *

gr ры́жій: A; ˜