ты́сѧща
ты́сѧща [тысяща]
od тысяча
Дч* числ. (χιλιάς, χίλιοι) — тысяча (Лук. 14, 31□. Быт. 20, 16□); неопределенное значение множества или полноты. ѡ҆жи́ша и҆ воцари́шасѧ со хрⷭ҇то́мъ ты́сѧщꙋ лѣ́тъ (Откр. 20, 4□).
Фл ‹Тысяща›, ‹тысуща›. Совр. нет. ▸ Тысяча. ◂ Супр., 254. Изб. 1076 г., 3, 11; 137, 7.
чс 109 ВЗ=17 АП=7 АПБ=4 Час=3 Окт=1 МнП=3 МнО=1 МнС=1 МнК=8 ТрП=3 СлП=3 Проч=10