тѧжкоцѣ́нный

тѧжкоцѣ́нный [тяжкоценный]

od драгоценный

Дч* прил. драгоценный (Син. в вел. ср.).

Фл ‹Тяжкоценный›. Совр. нет. ▸ Драгоценный. ◂ Микл.

чс *

gr тяжкоцѣ́нный: A; :