ѿпа́дшїй [отпадший]
ГлтНЗ (πεσών, qui cecidеrit, παραπεσών, qui prolabatur) – отпадший. Рим 11:22□ на ѿпа́дшихъ (πεσόντας) ᲂу҆́бѡ непощадѣ́нїе (строгость к отпадшим).
чс 2
gr ѡтпа́сти: V,pf,intr; °
См| ѿпа́сти