ꙗ҆́чный [ячный]
od ‹Ѧ҆чный› ячменный
Дч* прил. ячменный. десѧ́тꙋю ча́сть мѣ́ры є҆́фї мꙋкѝ ꙗ҆́чныѧ (Числ. 5, 15□).
Алекс ‹ячный›, иая, ное, Числ: 5. 15□. тоже что ячменный, или яшный.
чс *
gr я́чный: A; ˜