врꙋча́тисѧ
врꙋча́тисѧ [вручатися]
Фл ‹Вручаться›, ‹вручиться›. ▸ Страд. к ‘вручать’, ‘вручить’. ◂ Жит. Андр. Юр., 7, 36.
чс *
gr вруча́тися: V,ipf,intr,med; :
врꙋча́тисѧ [вручатися]
Фл ‹Вручаться›, ‹вручиться›. ▸ Страд. к ‘вручать’, ‘вручить’. ◂ Жит. Андр. Юр., 7, 36.
чс *
gr вруча́тися: V,ipf,intr,med; :