высокопа́ривый

высокопа́ривый [высокопаривый]

od высокопарный

Дч* высокопарный.

Фл ‹Высокопаривый›, ‹высокопарый›. Совр. нет. ▸ Высокопарный. ◂ Панд. Ант. XI в. Срезн. Жит. Евф. С. 223.

чс -