высокопа́ривый
высокопа́ривый [высокопаривый]
od высокопарный
Дч* высокопарный.
Фл ‹Высокопаривый›, ‹высокопарый›. Совр. нет. ▸ Высокопарный. ◂ Панд. Ант. XI в. Срезн. Жит. Евф. С. 223.
чс -
высокопа́ривый [высокопаривый]
od высокопарный
Дч* высокопарный.
Фл ‹Высокопаривый›, ‹высокопарый›. Совр. нет. ▸ Высокопарный. ◂ Панд. Ант. XI в. Срезн. Жит. Евф. С. 223.
чс -