дина́рїй
дина́рїй [динарий]
od динарий, монета
Св римская монета.
Дч* сущ. (греч. δηνάριον) — динарий, серебряная римская монета, состоявшая из десяти асов или шести оболов. два̀ должника̑ бѣ́ста заимода́вцꙋ нѣ́коемꙋ: є҆ди́нъ бѣ̀ до́лженъ пѧтїю́сѡтъ дина̑рїи, дрꙋгі́й же пѧтїю́десѧтъ (Лук. 7, 41□).
СЦРЯ ‹дина́рій› ‹я›, с. м. Церк. ▸ Мелкая монета, бывшая въ употребленіи у Римлянъ. ◂ Единъ бѣ долженъ пятіюсотъ динарій. Лук. VII. 41.□
чс 10 ЕВ=1 ЕВБ=2 МнО=1 ТрП=1 ТрЦ=1