кꙋ́щный

кꙋ́щный [кущный]

СЦРЯ ‹ку́щный› ‹ая›, ‹ое›, пр. ▸ Относящійся къ кущѣ. ◂ И взя Іаиль, жена Хаверова, колъ кущный. Суд. IV. 21.

Фл ‹Кущный›. Совр. нет. ▸ Прил. к ‘куща’ (в зн. хижина, шалаш). ◂ Ев. 1307 г. Ио. 7, 2.

Дерив Прил. к кꙋ́ща

чс 1 ВЗ=1

gr ку́щный: A; plen,sg,m,nom/acc