нетлѣ́ющїй
нетлѣ́ющїй [нетлеющий]
Фл ‹Нетлеющий›, ‹нетлеемый›, ‹нетлимый›. Совр. нет. ▸ Нетленный. ◂ Евх., 60 а 4. Панд. Ант. XI в., л. 278.
чс *
gr нетлѣ́ющій: A; :
нетлѣ́ющїй [нетлеющий]
Фл ‹Нетлеющий›, ‹нетлеемый›, ‹нетлимый›. Совр. нет. ▸ Нетленный. ◂ Евх., 60 а 4. Панд. Ант. XI в., л. 278.
чс *
gr нетлѣ́ющій: A; :