нетлѣ́ющїй

нетлѣ́ющїй [нетлеющий]

Фл ‹Нетлеющий›, ‹нетлеемый›, ‹нетлимый›. Совр. нет. ▸ Нетленный. ◂ Евх., 60 а 4. Панд. Ант. XI в., л. 278.

чс *

gr нетлѣ́ющій: A; :